Bezinningsdag zaterdag 19 januari 2019

Bezinningsdag 2019
Op 19 januari jl stonden er ’s morgens om 9.00 uur 18 mensen bij onze Stephanuskerk te wachten op wat komen ging. Het was de dag waarop wij met ons allen naar het klooster bij Denekamp gingen voor een bezinningsdag. De rit er naar toe was al prachtig, het had gevroren en we reden door een sprookjesachtig landschap met berijpte bomen en een prachtig ochtendzonnetje.
In Denekamp aangekomen, stond de koffie voor ons klaar met heerlijk gebak van de plaatselijke bakker. Een ieder had een voorwerp meegenomen dat symbool stond voor een belangrijke persoon of gebeurtenis uit zijn of haar leven en daar werden tijdens de “kennismakingsronde” de mooiste verhalen bij verteld. De 5 zusters die ons de hele dag begeleid hebben, hadden ook hun eigen voorwerp en hun eigen verhaal, het ijs was meteen gebroken. Er bleken 6 zusters uit Indonesië te wonen in het Franciscanessenklooster, waarvan de jongste 3 dertigers waren die nog maar 4 maanden in Nederland waren. Soms moesten we elkaar bijna met handen en voeten iets duidelijk maken, maar we spraken de taal van elkaars hart!
Na de kennismakingsronde, bekeken we een film over het leven van Franciscus. Na de film werden we door zuster Christella ingedeeld in 3 groepen en iedere groep werd met dezelfde 3 vragen op pad gestuurd:
1. Mensen zijn pelgrims. Ervaart u zichzelf ook als pelgrim?
2. Wat heeft u in de film aangesproken?
3. Wat zegt Franciscus u over de navolging van Jezus?
We begonnen de wandeling met 5 minuten nadenken in stilte, daarna gingen we in de drietallen het gesprek aan over de 3 vragen. Het leverde verrassende antwoorden op!
Terug in het Elizabethhuis, stond er een geweldig 3-gangen diner voor ons klaar, heerlijk! Ook bijzonder: we baden voor het eten niet alleen het Onze Vader, maar zongen ook samen het Ubi Caritas en na het eten zongen we “Laudate Omnes Gentes”, zomaar spontaan tweestemmig!
Het middagprogramma begon met een rondleiding over het kloosterterrein, waarbij we ons verwonderd hebben over de grootte van het terrein en de vele gebouwen. Ook bekeken we de prachtige kapel, waar nog dagelijks vieringen gehouden worden . Daarna was het weer tijd voor koffie en thee (deze keer met heerlijke bonbons) en vervolgens gingen we in twee groepen de antwoorden op de vragen nabespreken. Dit leverde boeiende gesprekken op! Dit onderdeel eindigde met de vraag : “wilt u een korte brief schrijven aan Franciscus waarin u de ervaringen van deze dag verwerkt?” Een ieder ging daar op zijn of haar eigen manier mee aan de slag, prachtig om te zien hoe verschillend iedereen daarmee om ging en welke mooie resultaten het opleverde!
Voordat we het wisten, waren we alweer bij het laatste onderdeel van de dag aangekomen: de slotviering. Tijdens deze viering hebben we met elkaar gebeden, gezongen en de brieven aan Franciscus zijn voorgelezen. Eén van de deelnemers had ook nog een prachtig gedicht meegenomen, dat ze ook wel met ons wilde delen. Een heel mooi einde van een bijzondere dag, die zeker voor herhaling vatbaar is!
Veronique Reimer