Bij hun vergeelde boeken, zij hebben niet geweten dat God geboren was.
Maar uit het oosten kwamen drie koningen Hem zoeken, die van een ster vernamen wat geen in woorden las.
Kerstmis met name het kerstverhaal en vooral de drie koningen blijven voor mij tot de verbeelding spreken. De Bijbel vertelt over wijzen magiërs. Zeker voor onze tijd is het van belang dat er een donkere koning bij hoort, alle werelddelen zijn aanwezig bij de kribbe. Niet minder belangrijk in onze tijd, waar een kloof tussen oud en jong dreigt, is dat er een jonge, een middelbare en een oude koning acte
de préséance geven: iedereen hoort erbij!
De geschenken: goud, wierook en mirre. Goud symboliseert het koningschap, wierook de priester en mirre de zalving tot profeet. Een oeroude legende vertelt dat Adam en Eva toen ze uit het paradijs werden verbannen, kostbare gaven mochten meenemen: goud, wierook en mirre. Adam en Eva verborgen die gaven in een grot, de schattengrot. Kinderen van Abraham zouden die schatten hebben meegenomen naar het Oosten zodat de wijzen uit het Oosten ermee hulde konden brengen aan het goddelijk kind. Historisch? Daar gaat het niet om. Het gaat erom wat die verhalen willen zeggen. Het gaat om de symboliek en die is wat wierook en priesterschap betreft deze: de oermens kreeg heel de schepping aan zijn zorg toevertrouwd en dus is iedere mens als het ware priester van de schepping. De paradijselijke toestand biedt een blauwdruk van hoe wij op verantwoorde manier met de schepping om moeten gaan, in dankbaarheid Gods geschenk aanvaardend zodat we in de offergave God erkennen als Heer en eigenaar van alle goeds. Deze in ware zin eucharistische houding betekent dat wij ons niet als eigenaar van de aarde mogen beschouwen, maar veeleer als priesters die dankzeggen voor wat we ontvangen. De telkens weer verrassende geschenken die wij dagelijks ontvangen: eten en drinken, maar ook vriendschap een kleine attentie, een vriendelijk gebaar nodigen uit om die te delen. Door te delen wordt de vreugde niet verminderd, maar wonderlijk genoeg nog vergroot.
Toch herinnert de wierook bij de kribbe ons er ook aan, als we maar opletten. De gelovige als priester dient zelfs als fundament voor een milieu spiritualiteit die ons veel te zeggen heeft. De theoloog Kallistos zei: “De mens is in staat God te loven en te prijzen om de wereld. De mens is een ‘eucharistisch’ wezen. Niet alleen leeft hij in een wereld, denkt erover na en gebruikt deze, maar hij is eveneens in staat om de wereld te zien als een gave Gods, als een sacrament van Gods aanwezigheid en een middel om met Hem in communio/gemeenschap te treden.
Daarom kan hij de wereld met dankzegging terug aan God aanbieden.
‘Komt laten wij aanbidden God die zich openbaarde want Hij is in ons midden, met majesteit omkleed!’ Wij brachten Hem geschenken: De gouden schat der aarde, de wierook van ons denken, de mirre van ons leed.
Zalig Kerstfeest