Op zaterdag 11 januari was het zover…. De zesde bezinningsdag voor de geloofsgemeenschap Hardenberg in het klooster van Denekamp. Dat de 19 deelnemers er zin in hadden, dat was ’s morgens om 9 uur al wel duidelijk, er stond in alle vroegte een enthousiaste groep mensen bij onze Stephanuskerk. Milieubewust als we zijn, stapten we met ons negentienen in 4 auto’s, het was even passen en meten, maar zelfs de rollators konden mee en om kwart over 9 vertrokken we naar het mooie Twente.
We werden gastvrij onthaald door zuster Christella, zuster Reinalda, zuster Klarina, zuster Mariela en zuster Virginie, die traditiegetrouw de koffie en de lekkerste gebakjes van Denekamp voor ons klaar hadden staan. Eén groepje dames had nogal moeite o de weg te vinden, ze hebben veel van het mooie Twente gezien, maar om 11 uur waren we dan toch eindelijk compleet en konden we ingedeeld worden in groepjes. Het thema van de dag was “Jouw levensdorst aan het woord laten komen” en over dit thema gingen we in de kleine groepen eerst even brainstormen.
Uiteindelijk schreef iedereen één woord op dat in zijn of haar ogen het best bij dit thema paste, en gingen we -met dat woord in ons achterhoofd- luisteren naar pastoor Zegveld, een emeritus pastoor die ondanks zijn leeftijd, nog steeds hele boeiende en inspirerende lezingen kan geven. Dat was ook nu weer zo, hij sprak over “een heel, geheeld mens worden”, “vrouwen bij het graf van Jezus”, “intermezzo: eerstige liefde”, “de vrouw bij de put” en “waar en hoe God ontmoeten?” Deze uitgebreide lezing kregen we aan het eind van de dag mee in een boekwerkje, zodat we het thuis nog eens rustig door konden lezen.
Het middagprogramma bestond uit lekker eten en gezellig bijpraten (ook heel belangrijk!), het middaggebed in de kapel met lectoren uit onze eigen geloofsgemeenschap, en daarna gingen we in alle rust een klein kleurplaatje kleuren, van de twee vrouwen bij de put. Hoewel niet iedereen evenveel van kleuren houdt, was het toch wel even een mooi rustmoment op deze intensieve dag en het is verbazingwekkend om te zien, hoe verschillend de kleurplaatjes er na afloop uit zagen!
Na de thee, gingen we opnieuw in groepjes uitéén om te praten over de lezing van pastoor Zegveld en om te kijken of er nu een ander woord bij je opkwam n.a.v. het thema, bij de meesten was dat zo. Niet bij iedereen, er waren ook mensen die hun woord van ’s morgens heel goed gekozen hadden en het daarbij lieten.
Rond half 4 was er een plenaire afsluiting van de dag met een powerpoint en veel samen zingen, en daarna volgde er een hartelijk afscheid van de zusters en de verzekering dat we volgend jaar graag weer komen!
Veronique Reimer
