We gaan als Christenen een periode in van bezinning, nadat er volop Carnaval is gevierd. En we hebben daar veertig dagen de tijd voor. Veertig dagen lang krijgen we de tijd om tot rust en inkeer te komen. Veertig dagen lang krijgen we de kans om los te komen van het materiële van deze tijd. Een kans ook om na te denken over hoe wij zelf met de rijkdommen van de aarde omgaan. Een kans om onszelf de vraag te stellen of in onze manier van leven en verbruiken wel genoeg respect zit voor de heelheid van de schepping. Een kans om onszelf de vraag te stellen of we werkelijk wel die mens zijn die we willen zijn.
Een bezinningsperiode van inkeer, om te luisteren, te kijken, te voelen en te handelen. Tijd om dichter bij jezelf uit te komen. Tijd om naar anderen te gaan en tijd om God terug op het spoor te komen. Of is het allemaal vanzelfsprekend geworden, de vastenperiode? En gaan we maar ‘gewoon’ door met de vanzelfsprekendheid van ons leven?
Deze periode is een mogelijkheid om de tijd te nemen, om los te laten. Tijd om los te laten wat dood en verslaaft is. Tijd om vast te nemen wat leven en toekomst geeft en daarbij God te ontdekken en te ontmoeten, op weg naar Pasen.
Te beginnen bij Aswoensdag, waar we het askruisje mogen ontvangen met de woorden: “Gedenk mens dat Gij stof zijt, en tot stof zult gij wederkeren”. Al oude woorden maar nog steeds betekenisvol voor ons leven.
We worden op die dag getekend met as, uitgestrooid over ons hoofd in een kruisteken, dat verwijst naar de kruisiging van Jezus. As, symbool van onze menselijke beperktheid, maar tegelijk ook teken van hoop, van mogelijkheid tot verandering en tot nieuw leven.
Bezinning, er zijn verschillende vormen te bedenken. Kijk maar eens naar het hongerdoek welke in sommige geloofsgemeenschappen in deze tijd nog gebruikt worden. Er zijn verschillende mogelijkheden om digitaal aan te sluiten om elke dag een bezinnende tekst te ontvangen via de Jezuïeten. Of, wie weet willen wij bewuster omgaan met eten. Zo is er een boekje met de titel: ‘creatief vasten’, waarin
bijbelteksten, overdenkingen en recepten beschreven zijn, die gebaseerd zijn op de aandacht die Jezus had voor de mens tegenover zich. Verwacht geen biefstuk in dit boekje, maar louter sobere maaltijden.
Dat wij allen in deze periode van inkeer weer mogen weten, dat wij gemaakt zijn, genomen, gevormd uit stof van de aarde. Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn en ons voegen in het werk van Zijn handen.
Dat wens ik u allen en mijzelf toe.
Pastor Ria Doornbusch