Waar gaat het heen?

Deze vraag hoorde ik tijdens een vergadering van een locatieraad. Een begrijpelijke vraag. Want er is veel aan de hand en er is het nodige in beweging. Deze vraag werd gesteld naar aanleiding van een gesprek over de liturgie.
In het pastoraal team zijn we bezig om te kijken naar houdingen in de liturgie: staan, zitten en knielen. Hoe kunnen we de door onze lichamelijke expressie de actieve betrokkenheid van ons allen bij de viering bevorderen? Dit zal nog heel wat overleg vragen. Zodra wij als pastoraal team hier een visie op hebben, zullen wij deze uiteraard met U delen.
Niet alleen in onze Emmanuelparochie, maar ook in onze katholieke kerk wereldwijd speelt het één en ander. Zo wil paus Franciscus graag van ons weten, hoe het verder moet onze rooms katholieke kerk. In 2023 zal hij hierover in Rome een grote kerkvergadering houden. Maar reeds nu vraagt hij onze mening hierover. Dit heet het ‘synodaal proces’. In het kader van dit proces hebben ook in onze parochie – voor zover dit kon, denkt U ook aan de beperkingen als gevolg van corona – enige gesprekken plaatsgevonden. Binnenkort hopen wij als pastoraal team van deze gesprekken een kort verslag te publiceren.
Kijken we in onze wereld, dan zien we ook de nodige vragen. Neem nu de oorlog in Oekraïne. Wat een vreselijke beelden komen tot ons van zinloos geweld en onnoemelijk veel leed. Waarom toch al deze narigheid ? En wat betekent dit voor de toekomst, ook voor ons eigen leven ? Eén ding is zeker: deze oorlog raakt ons allemaal; ons leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
En misschien moeten we dit ook wel zeggen van corona. Onze samenleving is gelukkig weer open.
Maar toch: het virus is nog steeds in ons midden. Velen van ons worden ziek, de meesten gelukkig niet zo erg, maar toch … Ook met ‘corona’ zullen we moeten leren leven. Maar hoe ?
Voeg hierbij nog allerlei prangende vragen rondom het klimaat, armoedeproblematiek en wat al dies meer zij; dan wordt het duidelijk, dat het overbekende lied van Mieke Telkamp: “waarheen leidt de weg die wij moeten gaan” nog steeds actueel is.
De enige zekerheid, die we op grond van ons geloof mogen koesteren, is: “Het komt goed”. Dit vierden we met Pasen. En in deze Paastijd mogen we hier verder bij stil staan.
Dat we – wat er ook gebeurt – vanuit dit gelovig vertrouwen mogen leven: “Het komt goed”.
Pastoor André Monninkhof