Lourdes – een verslag van de reis van zaterdag 21 september 2019 tot en met donderdag 26 september 2019
Intro
Onderstaand treffen jullie aan hetgeen ik heb opgeschreven gedurende mijn reis naar Lourdes. Voor mij inmiddels al de zevende keer dat ik in Lourdes ben geweest en dat had ik 11 jaar terug niet kunnen voorspellen. Ooit een keer mee geweest voor en met mijn moeder, maar daarna was daar geen weg meer terug na de 2e reis. Een mooie omgeving in het zuiden van Frankrijk, vlak bij de Pyreneeën. Het stond er weer aan te komen en iedereen had er zin in.
Wat is overigens iedereen? Van de Emmanuel-parochie gingen pelgrims mee uit Lemelerveld, Vilsteren, Dalfsen, Ommen, Raalte, Hoonhorst, Dedemsvaart, Laag Zuthem, Nijverdal en omstreken. Bijna de meesten kenden elkaar niet voor het vertrek. Na afloop kende iedereen elkaar en was het een ware hechte groep. Mooi om dat weer te ervaren en elke keer is het weer anders.
Om het eenvoudig te houden heb ik chronologisch een verslag gemaakt. Niet om mijzelf daar gemakkelijk vanaf te maken maar dat geeft structuur in deze, zoals ook het bezoek aan Lourdes structuur en richting kan geven aan een mens, een individu.
Zaterdag 21 september 2019
Op zaterdagmorgen moesten wij, vanuit Ommen, naar Lemelerveld toe om te verzamelen. Een bus was vanaf Bolsward, met pelgrims, vanuit daar onderweg om ons op te pikken. We moesten verzamelen in Lemelerveld bij de kerk “Het Heilige Hart van Jezus”. Het was zo rond de klok van zes uur in de ochtend. Daar hebben wij een soort van opening gehouden in de kerk om ons een goede bedevaart te wensen. Het was kort maar krachtig. Dat moest ook, want de bus zou ook zo komen om ons naar Airport Maastricht/Aaken te brengen.
De bus arriveerde in Lemelerveld en alle koffers moesten er natuurlijk in. Dat was eigenlijk zo gepiept onder bezielende leiding van onze hotelleidsters Janny Horstman en Lies Akkermans. Zij gaven aan “gaan met de banaan”, maar ja…. De buschauffeur Hilbrand gooide echter roet in het eten want hij moest zich nu al aan de rust en rijtijden wet houden. Wij moesten nog een half uur in de bus wachten. Na een kwartier dacht hij slim te zijn om de bus 3 meter vooruit te zetten, kwam er weer een half uur bij. Wij zeiden al tegen elkaar “het zal Hilbrand” toch niet weer zijn ????.
Erger als dit uur wachten kon het niet zijn zeiden wij tegen elkaar. Na ruim een uur wachten eindelijk vertrokken vanuit Lemelerveld, niets zou ons meer in de weg kunnen staan dachten wij.
Maar het bleek toch anders. Tussen Arnhem en Nijmegen kreeg de leiding te horen dat het vliegtuig stuk was en dat wij vandaag niet zouden vertrekken vanuit Maastricht naar Tarbes. Wij waren allemaal perplex, één van de pelgrims zei tegen mij “Jeroen, het is vandaag toch geen 1 april?”. Nee, inderdaad, dat was het niet. Na vijf minuten hadden wij het al in gedachten. Wij gaan niet terug met de bus, hetgeen één van de opties was. Of doorrijden of zet ons maar af bij de treinstation in Arnhem. Na ruim een uur wachten is besloten dat wij met de gehele bus doorgingen naar Maastricht. Complimenten hiervoor aan Janny en Lies. Wij waren de enige bus die doorgingen, alle andere 400 mensen moesten allemaal terug naar huis (Utrecht, Noord Holland etc) en moesten allemaal de volgende dag weer om 05.00 uur het bed weer uit.