Advent……….en Kerst………. zorg er goed voor!!
Als de klok verandert en de wintertijd begint, dan wordt het voor mijn gevoel al heel snel heel vroeg donker. Zo beginnen de avonden eerder en worden zo steeds langer. Het donker maakt dat je naar binnen trekt, want buiten is het niet alleen donker, maar ook vaak nat en koud. Binnen doe je andere dingen. Kinderen zitten dan nog langer achter hun spelcomputer en volwassenen kijken nog langer televisie of turen daarvoor op hun mobieltje of tablet. Creatieve mensen gaan knutselen of spelen samen een spelletje of gaan puzzelen. Liefhebbers van lezen, komen eindelijk toe aan de boeken die al een tijdje er op wachten om gelezen te worden. En ook Sinterklaas helpt mee het binnen gezellig te maken.
Naar binnen keren we vaak ook in gedachten. Sommige mensen raken dan met hun gedachten in de knoop: ze gaan piekeren of somberen. Anderen vinden juist nu de tijd om zich ergens in te verdiepen of om zich over iets te bezinnen. In het winterprogramma van onze parochie ‘Inzicht en Uitzicht’ staan juist van die activiteiten voor die lange donkere winteravonden die mensen aan het knutselen (kerstengeltjes maken) of aan het denken zetten (filosofie, films, bijbel, lezing over Maria, etc.).
Ook de Advent is bij uitstek een periode om een beetje naar binnen te keren in jouw eigen binnenste en een mooie tijd om inhoudelijk weer alles op een rijtje te zetten. Eigen aan ons christelijk geloven is immers dat we altijd gevraagd worden om ons geweten te gebruiken en met enige regelmaat aan een soort gewetensonderzoek te doen: Hoe heb ik me in de afgelopen periode gedragen? Kwam wat ik gedaan heb aan anderen ten goede? Was ik oprecht en eerlijk? Hoe heb ik me verhouden tot mijn partner, mijn collega’s, mijn vrienden en vriendinnen, mijn kinderen? Was ik voldoende attent, betrokken, liefdevol, mild in oordelen. Kortom: heb ik me als een goed christen gedragen?
Al deze bezinnende vragen over ons denken en doen maken ons bewust van al die goede werken die (nog) niet af zijn of nog te gebeuren staan. Ze helpen ons weer in goede verhouding met onszelf en de ander en God te komen. Wie in de adventstijd naar een boeteviering gaat of (naar woorden van pastor Wenker) een viering van verzoening, krijgt vanzelf de tijd om erover na te denken. Dat is eigenlijk rijkdom, want herstel van wat beschadigd is, of alsnog de vergeving ontvangen of het geven ervan maakt een mens gelukkiger.
Die tijd van inkeer brengt ons als het ware vanzelf bij het kerstfeest. Dan vieren we dat op een onverwachte plaats op een onverwacht moment licht binnendringt in de duisternis van het leven. Wanneer je het gevoel hebt dat het steeds donkerder wordt, blijkt er plotseling toch een ommekeer. Dat is in de natuur zo en eigenlijk ook in ons denken. Er wordt ons verteld dat ons een Redder is gegeven, toekomst wordt aangereikt. Dat er alle reden is om altijd en overal mensen van de Hoop te zijn, want de duisternis heeft het laatste woord niet.
Maar er is meer! Bij de voorbereiding van de kerstviering met leden van het koor ontdekten we al lezend dat er aan de geboorte van Jezus, de zoon van God, ook iets bijzonders is. God komt niet in de wereld als een machtige leider, als een doortastende ondernemer of als charismatische voorganger. Hij komt in de duistere wereld als een kind. Welnu, wanneer in onze wereld in een gewoon gezin een kind wordt geboren, dan wordt dat kind liefdevol ontvangen. Degenen die een kind krijgen, omringen het met hun genegenheid en liefde en ze gaan er vanaf het begin goed voor zorgen. Want kleine mensenbaby’s zijn hulpeloze schepseltjes. Gelukkig komen daarom de meeste nieuwe mensenkinderen terecht bij ouders die er vanaf het begin ‘gek’ mee zijn en die ouders zorgen er voor dat zo’n klein mensje niks te kort komt.
God komt in onze wereld eigenlijk ook als een kind als een cadeautje waar goed voor gezorgd moet worden. Dat kind kan groot worden als het met alle liefde wordt omringd. Je kunt het ook zo zien: onze God komt onder ons en kan alleen worden wie Hij is, wanneer we Hem in ons midden opnemen en er goed voor gaan zorgen. Wij mensen worden zo zelf verantwoordelijk voor wie God voor ons kan worden en kan zijn. Een klein mensenkind moet met liefde omringd worden en in genegenheid gekoesterd. Alleen zo kan een mens worden wie hij/zij ten diepste is. Onze goede God kan alleen zichtbaar worden in onze wereld als we aan zijn zoon volop liefde schenken en hem met genegenheid in ons hart koesteren. Zo kan ons geloven groeien, omdat God in zijn zoon in ons leven groot kan worden.
Wij als pastores zijn ook in het afgelopen jaar bezig geweest om met u ons geloof te koesteren en met u samen de goede God een beetje meer zichtbaar te laten zijn in onze omgeving.
Dank aan al de vrijwilligers en vakmensen die onze eredienst, onze diaconie, onze catechese en de opbouw in onze geloofsgemeenschappen hebben ondersteund. Het komende jaar zal een verdere verandering van ons pastoresteam doormaken. We blijven evenwel geloven dat de liefde van God voor ons even tijdloos en onvoorwaardelijk blijft. Vooreerst mede namens al mijn collega’s een hele goede Adventstijd, een zinvolle kerst en een heel mooi begin aan 2020 gewenst.
G. Noordink