Dit stukje schrijf ik in de eerste week van het nieuwe jaar, wanneer u het onder ogen krijgt zal het inmiddels februari zijn.
Mijn vraag aan u: hebt u nog goede voornemens gemaakt, en zo ja, wat is daar nog van over in februari?
Vaak beginnen we met goede moed, maar om het vol te houden valt niet mee.
Laat ik voor mezelf spreken: gedragsverandering is wel een van de moeilijkste dingen die ik me kan opleggen. Oude patronen zijn vaak zo ingesleten, eer je het weet, ga je toch weer op de oude vertrouwde voet verder.
Het laatste jaar was geen topjaar voor mij; misschien hebt u dat wel gemerkt.
Het gevoel bekroop me steeds vaker dat lang niet alles zo gemakkelijk ging dan voorheen.
Wellicht kent u dat gevoel ook?
Dat gevoel dat alles wat we doen uit onze tenen moet komen; op ons tandvlees lopen, zeggen we ook wel.
Maar toch geven we niet op; ‘och, het zal vanzelf wel weer beter gaan’ zeggen we dan. ‘Aan hard werken is nog nooit iemand doodgegaan’.
Door de bank genomen zijn wij, Sallanders van huis uit werkers: niet te beroerd om de handen uit de mouwen te steken.
Daar voelen we ons goed bij: hard werken is een deugd.
Zolang we kunnen werken, er niet bij neervallen, zijn we trots op onszelf.
In het NT lezen we onder andere over het leven van Jezus. Dit jaar volgen we Hem op de voet via het evangelie van Marcus.
Van de vier evangelisten heeft Marcus de minste woorden nodig gehad om zijn verhaal te schrijven. Daar houd ik wel van😉
Eigenlijk weten we alleen maar iets over de laatste drie jaar van het leven van Jezus.
We lezen dat Hij daar, samen met Zijn vrienden, langs het meer van Galilea liep.
Met een beetje romantiek zie je het voor je: lekker weertje, beetje vissen, picknicken aan het water, een paar vrienden bezoeken enz.
Natuurlijk weten we dat Hij dat niet zomaar deed: Hij vertelde ons over Zijn Vader, en de weg daarnaar toe. Hij vertelde ons hoe te leven. Jezus was ons voorbeeld.
Laat Hij ons zien dat we almaar moeten presteren in de hoogste versnelling?
Ik kan er niets aan doen, maar ik denk weleens tussen de regels door te lezen dat
juist Hij bij uitstek heeft laten zien dat pas op de plaats maken zo af en toe heel goed is. Dat het louterend kan zijn.
Gewoon kijken wat je dag in petto heeft voor jou. Open staan voor wat er komen gaat.
Wellicht hebben de vrienden van Jezus dat ook ervaren.
Rust nemen kan helend kan zijn. Sterker nog, op zijn tijd rust nemen is noodzakelijk.
Waarom is dat voor ons nou zo moeilijk?
Natuurlijk weet ik ook dat de maatschappij veel van ons vraagt, maar toch..
Vaak voelen we ons te druk om rust te nemen.
Zeker is er veel werk te doen, maar af en toe halt houden, of terug schakelen naar een lagere