Paasgroet

Lieve mensen,
We lijken de laatste jaren van het ene in het andere
te vallen. Werd het Licht van Pasen vorig jaar nog
getemperd door de pandemie, nu slaat ons de angst
om het hart om een andere wereldwijde dreiging; de
oorlog in Oekraïne. Pasen draagt de belofte van nieuw
leven, van een nieuwe horizon. En natuurlijk zal het
opnieuw Pasen worden, zoals het elk jaar Pasen wordt.
Meer dan ooit hebben we behoefte aan perspectief;
aan licht aan het eind van de tunnel.
Meer dan ooit hebben we behoefte aan veiligheid,
aan geborgenheid.
Meer dan ooit hopen we op mensen die opstaan voor
gerechtigheid en vrede. Maar ook zien we dat het
vertrouwen op een goede afloop soms ver van ons is.
Hoe zou het Jezus vergaan zijn vanaf de intocht in
Jeruzalem tot aan het moment dat Hij gevangen werd
genomen?
De ene dag nog bejubeld, de andere dag al verguisd.
Hoe vertwijfeld zou Hij zijn geweest?
Verraden en verlaten door mensen …
Gelukkig bleven er ook mensen, die Hem niet wilden
laten vallen. Ze bleven bij Hem, tot het einde toe. Ze
waren niet bij machte het tij te keren, maar ze liepen
niet voor de ellende weg. Zo zijn er nog altijd mensen,
die niet weglopen voor ellende, voor de zorg voor een
ander, ook al is dat soms een grote opgave. In elke
situatie kun je reageren met gebalde vuist, een ander
pijn doen of weglopen. In elke situatie kun je ook
naast de ander gaan staan, omzien of misschien zelfs
een helpende hand uitsteken. We zien beide reacties
gebeuren. Jezus riep ons op ons verantwoordelijk
te gedragen. Iedereen die dat weet te doen is een
lichtpuntje voor de ander en voor de wereld. Het
gebeurt in het groot en in het klein. Het geeft ons
perspectief, het doet ons opstaan, het doet ons leven.
Dat is Pasen.
Van harte wensen wij u een Zalig Pasen!
PCI-besturen parochie Emmanuel,
parochie H. Kruis en parochie H. Lebuinus
Pastoraal werkers Lonneke Gunnink en
Marga klein Overmeen