In deze maand, de maand november, laten de bomen hun bladeren los en maakt de natuur zich klaar
voor de winterperiode. Als een geliefd persoon van ons heen gaat overvalt ons eenzelfde
doordringende kilte die langer dan een winter kan duren. De lente die dan volgt, vertelt de natuur
ons met haar warme en haar licht dat het leven nooit echt sterft.
Ook in onze geloofsgemeenschappen blijven we stil staan bij het levenseinde. Met Allerzielen komt
er als het ware een sluier van droefheid. We gedenken wereldwijd in onze katholieke kerken en ook
in onze elf geloofsgemeenschappen in de Emmanuelparochie immers diegenen, die uit ons leven
wegvielen, speciaal zij die het afgelopen jaar ons zijn ontvallen.
Een dag voor Allerzielen, vieren we Allerheiligen. Met dit feest is er volop die vreugde en hoop op
een leven bij God. Dan viert de Kerk diegenen die bij God zijn thuisgekomen, uit alle rangen en
standen.
Wie zijn dan de heiligen? Heiligen zijn de mensen die in en uit het geloof hebben geleefd, die God in
hun leven hebben toegelaten en vertrouwen in Hem hadden. Het zijn ook de vele anonieme heilige
mensen die in stilte en verborgen naar Gods woord hebben geleefd, ernaar geluisterd en gehandeld
hebben.
Een gids vertelde eens aan kinderen in een gotische kerk over de heiligen die in de glas en loodramen
waren afgebeeld. Een week of wat later vroeg de meester in de klas wat heiligen waren, en toen zei
een van de kinderen: ‘Dat zijn mensen die licht doorlaten’. ‘Mensen die licht doorlaten’ – een betere
omschrijving is er eigenlijk niet te vinden. Mensen die het licht van God doorlaten; in hen schijnt Hij
dichterbij.
Misschien is dat onze opdracht ook wel, dat wij mensen zijn en blijven die licht doorlaten, in het
bijzonder in deze maand aan hen, die een dierbare hebben verloren.
Van harte wens ik hen die een dierbare hebben verloren, sterkte en kracht toe met de nabijheid van
de Eeuwige God die soms zo ver weg lijkt. Dat zij allen mensen mogen ontmoeten die Licht
doorlaten, zodat het verdriet draaglijk mag worden. Ja, dat wens ik u toe.
Pastor Ria Doornbusch
Menu