Bij hun vergeelde boeken, zij hebben niet geweten dat God geboren was.
Maar uit het oosten kwamen drie koningen Hem zoeken,
die van een ster vernamen wat geen in woorden las.
Kerstmis met name het kerstverhaal en vooral de drie koningen blijven voor mij
tot de verbeelding spreken. De Bijbel vertelt over wijzen magiërs. Zeker voor
onze tijd is het van belang dat er een donkere koning bij hoort, alle werelddelen
zijn aanwezig bij de kribbe. Niet minder belangrijk in onze tijd, waar een kloof
tussen oud en jong dreigt, is dat er een jonge, een middelbare en een oude
koning acte de présence geven: iedereen hoort erbij!
De geschenken: goud, wierook en mirre. Goud symboliseert het koningschap,
wierook de priester en mirre de zalving tot profeet. Een oeroude legende vertelt
dat Adam en Eva toen ze uit het paradijs werden verbannen, kostbare gaven
mochten meenemen: goud, wierook en mirre. Adam en Eva verborgen die
gaven in een grot, de schattengrot. Kinderen van Abraham zouden die schatten
hebben meegenomen naar het Oosten zodat de wijzen uit het Oosten ermee
hulde konden brengen aan het goddelijk kind. Historisch? Daar gaat het niet om.
Het gaat erom wat die verhalen willen zeggen. Het gaat om de symboliek en die
is wat wierook en priesterschap betreft deze: de oermens kreeg heel de
schepping aan zijn zorg toevertrouwd en dus is iedere mens als het ware
priester van de schepping. De paradijselijke toestand biedt een blauwdruk van
hoe wij op verantwoorde manier met de schepping om moeten gaan, in
dankbaarheid Gods geschenk aanvaardend zodat we in de offergave God
erkennen als Heer en eigenaar van alle goeds. Deze in ware zin eucharistische
houding betekent dat wij ons niet als eigenaar van de aarde mogen
beschouwen, maar veeleer als priesters die dankzeggen voor wat we
ontvangen. De telkens weer verrassende geschenken die wij dagelijks
ontvangen: eten en drinken, maar ook vriendschap een kleine attentie, een
vriendelijk gebaar nodigen uit om die te delen. Door te delen wordt de vreugde
niet verminderd, maar wonderlijk genoeg nog vergroot. Toch herinnert de
wierook bij de kribbe ons er ook aan, als we maar opletten. De gelovige als
priester dient zelfs als fundament voor een milieuspiritualiteit die ons veel te
zeggen heeft. De theoloog Kallistos zei: “De mens is in staat God te loven en te
prijzen om de wereld. De mens is een ‘eucharistisch’ wezen. Niet alleen leeft hij
in een wereld, denkt erover na en gebruikt deze, maar hij is eveneens in staat
om de wereld te zien als een gave Gods, als een sacrament van Gods
aanwezigheid en een middel om met Hem in communio/gemeenschap te
treden. Daarom kan hij de wereld met dankzegging terug aan God aanbieden.
‘Komt laten wij aanbidden God die zich openbaarde want Hij is in ons midden,
met majesteit omkleed!’ Wij brachten Hem geschenken: De gouden schat der
aarde, de wierook van ons denken, de mirre van ons leed.
Zalig Kerstfeest!