Profielschets
In Hardenberg is men bezig met het zoeken naar een nieuwe burgemeester. Onlangs heeft de gemeenteraad hiervoor een profielschets opgesteld.
Deze profielschets doet mij denken aan de profetieën van Jesaja. In Jesaja 9, 1-7, dat we lezen in de Kerstnacht, wordt het profiel geschetst van de Verlosser, die komen zal. De eigenschappen, die Jesaja toedicht aan deze Langverwachte raken me: ze lijken ook van toepassing te zijn in onze tegenwoordige tijd. Jesaja omschrijft de Verlosser, die komen zal, als: “Wonderbare Raadsman” en “Vredevorst”.
Jesaja leeft in een tijd van diepe duisternis. Het volk van Israël, waartoe behoort, dreigt ten ondergaan aan haar eigen trots. De mensen weten het beter, vertrouwen op zichzelf, en keren zich af van God. De gevolgen voor de samenleving van die dagen zijn desastreus. Iedereen gaat zijn eigen gang, en het recht van de sterkste dreigt te zegevieren.
Toch wordt Jesaja – hij is ambtenaar, schrijver aan het hof van de koning – door God geroepen om zijn tijdgenoten een hart onder de riem te steken. Hen wordt niet alle geluk van de wereld, maar wel redding beloofd. God zal niet alle problemen wegnemen, zo laat Hij bij monde van Jesaja, weten. Maar als het volk met heel haar hart Hem volgt, zal Hij haar wel veilig door de problemen heen leiden.
Klinken deze woorden van Jesaja ons niet bekend in de oren ? Want hoe is het met ons ? Zijn ook wij, in onze somberheid en wanhoop, niet bang dat ons verdriet en onze problemen nooit zullen ophouden ? De ‘profielschets’, die Jesaja geeft van de Messias, die komen zal, kan ons troost bieden. God zal ons nabij blijven. In een tijd van grote duisternis, zal Hij een Licht sturen, dat op iedereen zal schijnen, die leeft in de schaduw van de dood. Dit Licht zal verschijnen in de komende Verlosser. Hij zal ons leiden in het spoor van gerechtigheid en vrede.
Als christenen geloven wij, dat deze profetie van Jesaja in vervulling is gegaan door de geboorte van Jezus Christus en de vestiging van zijn eeuwige koninkrijk. Hij kwam om alle mensen – ook ons – te bevrijden uit hun slavernij van de zonde.
De periode waarin ik dit artikel schrijf – tussen Oud en Nieuw – staat in het teken van de ‘goede voornemens’. Hoe willen wij ons gaan profileren in het nieuwe jaar ? Hoe mooi zou het niet zijn, als wij in deze warrige tijd op zoek zouden kunnen gaan naar ‘verbinding’. Als ‘boeren, bouwers en biologen’ (vergelijk de Kerstspeech van onze Koning) hebben we verschillende belangen. Maar toch zullen we het samen moeten doen. Want alleen met vereende krachten zullen we het tij kunnen keren, dat – als we zo doorgaan – onvermijdelijk zal leiden tot de vernietiging van Gods mooie schepping en de ondergang van deze wereld. Ook nu lijken de grootste ‘schreeuwers’ gelijk te krijgen en de meest kwetsbaren de dupe te worden. Natuurlijk is het ieders goed recht om op te komen voor zijn of haar eigen belangen; en dit met allerlei protesten, kracht bij te zetten. Maar helpt ons dit werkelijk verder ? Waarom gaan we niet om de tafel zitten, om samen te kijken wat nodig is voor vrede, welzijn en geluk van ieder ? In het Hebreeuws, de taal van het heilige land, hebben ze daar een mooi woord voor: “sjaloom”. Dit omvat alle goeds, wat wij mensen ons maar zouden kunnen wensen. In mijn beleving is ‘sjaloom’ geen statisch begrip, maar een werkwoord. In deze wereld gaat alles razendsnel, onze situatie verandert voortdurend. Wat me opvalt is, dat iedereen een eigen mening heeft, en zich met dit eigen geluid ook wil laten zien, wil ‘profileren’. Luisteren we nog wel naar elkaar, nemen we elkaar nog wel serieus ? Misschien, dat het in ons land beproefde ‘poldermodel’ ons verder kan helpen. Dan zijn we tenminste met elkaar in gesprek ! Uiteraard moeten we dan niet ‘vergaderen om te vergaderen’, maar daadwerkelijk knopen doorhakken. Dit vraag durf en moed. Het vraagt ook lef. Ook dit is een Hebreeuws woord, dat de kern raakt. Want het betekent: ‘hart’: ‘hart hebben voor de goede zaak’; en je hier ook met hart en ziel voor willen inzetten !
Uiteraard heb ik mij afgevraagd, hoe ik mij in het komende jaar zelf wil profileren, zowel persoonlijk als in mijn hoedanig als pastoor. Wat ik hoop, is dat ik mijn angst kan afleggen; mijn onzekerheid kan laten varen; en vertrouwvol in goed overleg met eenieder, kan zoeken naar goede oplossingen voor onze parochie en haar geloofsgemeenschappen. Financieel staan we er – in vergelijking met andere parochies – nog aardig goed voor. Maar er zijn grote zorgen als het gaat om de bezetting van locatieraden en pastoraatsgroepen. Deze groepen vormen – als het goed is – het kloppend hart van iedere geloofsgemeenschap. Als pastores zijn wij dienstbaar aan onze de opbouw en geloofsgroei van onze geloofsgemeenschappen en haar leden, maar we zijn “slechts” passanten. De mutaties, die in dit nieuwe jaar 2020 (naar alle waarschijnlijkheid) zullen volgen, zullen dit ook laten zien. U en jij, als vrijwilliger, als parochiaan, als lid van de geloofsgemeenschap, bent de ‘constante’. Als pastoraal team zullen we jullie zo goed mogelijk helpen om de kar te trekken, maar uiteindelijk zullen U en jij dit zelf moeten doen, want het is jullie geloofsgemeenschap en jullie proces !
Wat hierbij mijns inziens zou kunnen helpen, is geloofsverdieping. Er worden wel doopgesprekken gevoerd, maar zijn we het Kind, dat ons met Kerst geboren is, niet een beetje uit het oog verloren ? Hij is voor ons de Bron, waaruit alles voortkomt. Dit zouden we ons veel meer bewust moeten worden. Dit kan tot uitdrukking komen in persoonlijk gebed (want dat is onze levenslijn met God), maar ook in een gezamenlijk zoeken naar inspiratie ! Van elkaar kunnen we – ook op geloofsgebied – zoveel leren … en is ons leven niet een voortdurend leerproces ? Zelf heb ik in ieder geval de ervaring, dat ik nooit raak uitgeleerd …en dat houdt voor mij het leven, en ook het pastoraat, boeiend! Zelf hoop ik dat het ons lukt om in onze parochie bij te dragen aan pastorale initiatieven, die op zoek gaan naar schatten van ons geloof, die nu nog als kostbare parels in de akker verborgen liggen. Zij zouden ons – vanuit een gelovig perspectief – kunnen helpen bij het zoeken naar een antwoord op de vele vragen, waarvoor we staan. Een oud gezegde is dan ook: “Geloof zoekt inzicht”. En inzicht leidt weer tot uitzicht …
Dit inzicht wil ik ook de toekomstige eerste burger van Hardenberg toewensen. Dat de profielschets, die voor deze toekomstige ambtsdrager is opgesteld, mag leiden tot het vinden van een kandidaat, die weet te verbinden; maar ook een visie heeft, die mag bijdragen tot ‘sjaloom’, vrede en gerechtigheid.
Dit is ook mijn wens voor U en jou: voor 2020 veel heil en zegen !